Otwórz szafę, mnóstwo spodni, spódnic, swetrów i koszul, asortyment sandałów i butów, a nigdy te idealne?
Ile razy to się zdarzyło i ile razy powtórzy się to wszystkim kobietom na świecie? Zawsze masz wrażenie, że czegoś brakuje w Twojej szafie? Pomimo posiadania setek artykułów i wielu butów do wyboru?
Ile razy dosłownie przewracamy szafę na nowo, narażając swoje bezpieczeństwo w nadziei na znalezienie idealnego stroju na okazję, z którą się mierzymy?
To codzienna historia, takie obrazyelle obok desperacji i niezadowolenia. W rzeczywistości jednak problemem nie jest asortyment naszej garderoby, ale brak wyobraźni, która rozwija się w życiu codziennym.
Tak naprawdę wielokrotne noszenie „przetestowanych i działających” kombinacji dosłownie prowadzi do ograniczenia naszej wyobraźni w kombinacjach, zamykając nasz umysł i wyobraźnię na mniej oczywiste i wysoce skuteczne kombinacje.
Nie my to mówimy, ale „znakomite” umysły wypowiadały się na ten temat, imbaraBrak wyboru, jakim charakteryzuje się wiele kobiet, powoduje, że rutynowo powtarzają te same, dokładne kombinacje i kupują nowe ubrania lub buty, wdzierając się do domu z czasami bezużytecznymi modelami sandałów, czółenek, spodni, spódnic i T-shirtów. Czasem nawet zapominając o zawartości swojej garderoby i kopiując zakupy.
Czynnik ten jest bowiem powiązany z nawykami naszego umysłu, co prowadzi do swoistego zamknięcia się w obliczu zmian, podnosząc wskaźnik stresu do tego stopnia, że czujemy, że czegoś nam brakuje, co przekładamy na zakupy! W rzeczywistości wystarczyłoby uporządkować, odzwierciedlić i przetestować nowe kombinacje, kolory, dodatki i ubrania. Czasami mały pomysł robi różnicę, a detal zawiera elegancję lub po prostuelementlub brak oryginalności, przy pełnym wykorzystaniu zasobów, które już posiadamy.
Efekt jest widoczny od razu, wystarczy przetestować, a na pewno ktoś ze zdumieniem zapyta nas: „jakie to piękne… nowe?” to klasyczne sformułowanie, dzieje się tak dlatego, że nie tylko nawyk ubioru „proponuje nas innym”, tak jak nas widzą, ale inni także „widzą” nas według określonego wzoru, a czasami zerwanie robi różnicę.
